Friday, May 9, 2014

HISTORIA YA PAUL KAGAME WA RWANDA






Historia ya Rwanda ni ndefu iliyojaa misukosuko ya kisiasa, kupinduana, vita na mauaji ya wenyewe kwa wenye yaliyosababishwa na ubaguzi wa kikabila.
Rwanda imekuwa ikipita katika vipindi vigumu na vya hatari. Vipindi hivi hufuatana na mauaji ya raia wa nchi hiyo, sio tu kutokana na sababu za ukabila bali pia uongozi mbaya wa kisiasa.
Mwaka 1959, mtawala wa Kitutsi aliyekuwa akiitawala nchi hiyo na kulalamikiwa kuwa utawala wake ulikuwa ukiwaneemesha zaidi Watutsi walio wachache, uliangushwa na Wanyarwanda wa Kabila la Kihutu.
Mabadiliko haya yalifuatiwa na mauaji ya takriban Watutsi 150,000. Walioponea chupuchupu walikimbilia nchi mbalimbali jirani na Rwanda. Ni wakati huu wazazi wa Rais wa sasa wa Rwanda, Paul Kagame walikimbilia nchi jirani, Uganda yeye akiwa na umri wa miaka miwili.
Baada ya hapo, Wahutu wakaunda Chama cha PARMEHUTU, kikiongozwa na Gregoire Kayibanda, ambaye baadaye alikuwa Rais wa Rwanda.
Mtu angedhani wakati huo kuwa kwa sababu uongozi wa nchi hiyo ulichukuliwa na kudhibitiwa na mtu kutoka kabila la Wahutu waliokuwa asilimia 88 ya Wanyarwanda wakati ule, (Watutsi wakiwa asilimia 11 na asilimia moja Watwa), kusingekuwa na chokochoko tena. Utawala ungekuwa wa amani, wapi?
Mapinduzi ya kijeshi
Kinyume na matarajio, Julai 5, 1973 Serikali hii nayo ilipinduliwa. Mapinduzi haya yalifanywa na jeshi la Wahutu wakiongozwa na Meja Jenerali Juvenal Habyarimana, ambaye naye alikuwa Mhutu.
Cha ajabu, licha ya tofauti hizo za kikabila, mapinduzi hayo yalifanywa na Wahutu walio wengi wakishirikiana na Watutsi wachache. Hii ilitokana na malalamiko kuwa Rais Kayibanda alikuwa akiendesha nchi kama familia yake, akipitisha uamuzi bila kushirikiana na viongozi wengine.
Baada ya mapinduzi hayo, kiongozi huyo mpya alibadilisha mambo mengi ikiwa ni pamoja na kusambaratisha chama kilichokuwa kikiongozwa na Kayibanda, PARMEHUTU, badala yake akaunda Chama cha National Revolutionary Movement for Development MRND.
Miaka takriban 17 baadaye kutokana na kile kilichoonekana kama utawala wa kikandamizaji, Watutsi waliokuwa nje ya nchi walishirikiana na Wahutu wa ndani kuanza harakati za kuiangusha Serikali ya Habyarimana.
Harakati hizi ndizo zilizomwingiza madarakani Rais wa sasa, Paul Kagame. Malalamiko kama yale yaliyosababisha mapinduzi dhidi ya mtangulizi wa Habyarimana yakajitokeza tena.
Mtu anayeangalia na kuchambua hali ya mambo ilivyo hivi sasa hachelewi kung’amua kuwa hali kama ile iliyozikumba tawala za tangu utawala wa kifalme wa Watutsi na tawala za Kihutu zinajitokeza tena.
Na hii inaifanya hali iwe tete kuliko wakati wowote. Wengi wanaamini kama yatatokea mapigano au mabadiliko katika Serikali ya Kigali pengine hali inaweza kuwa mbaya kuliko ilivyowahi kushuhudiwa.
Hivi sasa Wanyarwanda hasa kutoka Kabila la Kitutsi na ambao walikuwa bega kwa bega na Rais Kagame, baadhi ya wasomi na maofisa wa juu kutoka jeshi la RPF wameikimbia Rwanda na tayari kuna kampeni za chini kwa chini kutoka makabila yote mawili kuupinga utawala wa Kagame.
Mbaya zaidi kuna kundi kubwa la vijana waliozaliwa baada ya mauaji ya Rwanda. Hili ni kundi kubwa na mtu yeyote ambaye amekuwa akitembelea kambi za wakimbizi kwa miaka mingi anaelewa ninachoelezea hapa.
Mwaka 1997 nikiwa na waandishi wenzangu tulitembelea kambi za wakimbizi kutoka Rwanda. Kulikuwa na idadi kubwa ya watoto. Mmoja wetu alimuuliza mmoja wa wakimbizi kwa utani “nyinyi mpo kwenye matatizo mbona mnazaa watoto wengi hivi, hamuoni ikiwa mnajiongezea mizigo”?
 “Hawa ndio watakuja kuikomboa Rwanda,” alijibu kiongozi wa wakimbizi huku akipigiwa makofi na kundi la vijana waliokuwa pembeni kusikiliza mahojiano, katika kambi ya Mbuba wilayani.
Nadharia hii imekuwa ikiendelea kwa miaka mingi. Hata tulipotembelea kambi nyingine tukiandamana na Kamishna Mkuu wa Shirika la Kuhudumia wakimbizi Ulimwenguni (UNHCR), Antonio Guateres karibu waandishi wengi hawakuficha hisia zao za kushangazwa na kasi ya kuzaana katika kambi za wakimbizi.
Fikiria kwa utaratibu huu watoto waliozaliwa tangu mwaka 1994 ni watu wazima. Kama ni wanajeshi ni jeshi kubwa tena lenye hamasa kubwa ya kurudi katika nchi yao Rwanda katika wakati ambapo wanaona kikwazo ni Kagame na Serikali yake.
Hivi Kagame anajua kuwa kundi hili halibanwi na tuhuma za mauaji ya halaiki ya Rwanda ya mwaka 1994?  Hata wale wanaotafutwa sio tena kitisho dhidi ya Serikali ya Kigali sababu ni wazee sasa, wa kuogopa ni jeshi hili kubwa la vijana. 
Hawa Kagame anawabana na sheria gani? Isipokuwa kwamba wanajiandaa kupigana na Serikali yake kama yeye alivyofanya kuipindua Serikali ya Habyarimana akitokea Uganda?
Kibaya zaidi ni kuwa makundi haya katika ukanda wa Maziwa Makuu, wana mawasiliano na kwa nyakati fulani yanasaidiana.

CHANZO: GAZETI LA MWANANCHI

HISTORIA YA JWTZ





Nchi yetu kama zilivyo baadhi ya nchi za Ki-Afrika kabla ya mwaka 1884 ilikuwa haina jina kamili ambalo lilijulikana, mpaka mipaka halisi ilipowekwa ya kugawa nchi za bara la Afrika na nchi yetu kuitwa Tanganyika iliyo jumuisha Rwanda na Burundi chini ya Utawala wa Kijerumani (German Osta Africa).

WAJERUMANI

Wajerumani waliitawala Tanganyika kuanzia mwaka 1884 – 1918.
Walianzisha jeshi lao lililojulikana kama SCHUTZTRUPPE ambalo lilikuwa na askari wapatao 3000, wengi wao walikuwa Wanubi toka Sudani.
Jeshi liliongozwa na Maafisa na askari wa Kijerumani wapatao 80.
Vita kuu ya kwanza ya dunia ilipoanza 1914 – 1918, Jeshi hilo lilipanuka na kufikia askari 12,000. 
Vita kuu ya kwanza ya Dunia ilipiganwa kuanzia mwaka 1914-18. Sehemu kubwa ya mapigano ilikuwa Afrika hasa Afrika ya Mashariki nchini Tanganyika amabalo lilikuwa ni koloni la Wajerumani waliokuwa wakipigana na Waingereza waliokuwa na Makoloni ya Kenya na Uganda wakisaidiwa na Wabeligiji toka Congo (DRC). 




Viongozi wa Majeshi ya Wajerumani na Waingereza walikuwa ni Gen Paul-Emil Von Lettow Vorbeck aliyezaliwa mwaka 1874 (Mjerumani) na Gen Jan Christan Sumut ambaye alizaliwa mwaka 1870.

WAINGEREZA

Baraza la udhamini la Umoja wa Mataifa (The league of Nations) liliiweka Tanganyika chini ya udhamini wa Waingereza baada ya Ujerumani kushindwa Vita Kuu ya Pili. Waingereza waliunda Jeshi lao lililoitwa Kings African Rifles.
Kings African Rifles iliundwa na vikosi vya askari wa miguu, wahandisi wa medani, mawasiliano, mizinga na vikosi vya huduma. Vikosi vya Kings African Rifles vilikuwa Kenya 3rd & 5th Bn Tanganyika 1st 2nd &6th na Uganda 4th Bn.

UHURU WA TANGANYIKA

Tanganyika ilipata Uhuru tarehe 09 Desemba 1961 na siku hiyo Kings African Rifles (KAR) ilibadilishwa na kuwa Tangayika Rifles (TR). Pamoja na kubadilika jina Tanganyika Rifles ilikuwa na muundo sawa na Kings African Rifles (KAR).

MAPINDUZI YA ZANZIBAR

Mapinduzi ya Zanzibar yalifanyika tarehe 12 Januari 1964 kupinga utawala wa Kisultani.
Jeshi la Ukombozi wa Zanzibar Peoples Liberation Army PLA liliundwa baada ya Mapinduzi.

MAASI YA TANGANYIKA RIFLES
Jeshi la Tanganyika Rifles liliasi tarehe 20 Januari 1964 na maasi hayo kuzimwa 25 Januari 1964. Maasi yalihusisha vikosi vya DSM na Tabora 1st Bn na 2nd Bn.

MUUNGANO WA TANGANYIKA NA ZANZIBAR

Kuungana kwa Tanganyika na Zanzibar tarehe 26 Apr 1964 pia vijana waliobaki baada ya maasi toka Tanganyika Rifles waliungana na vijana jeshi la Ukombozi wa Wananchi wa Zanzibar (PLA) Peoples Liberation Army).


JESHI LA ULINZI LA WANANCHI WA TANZANIA

Jeshi la Ulinzi la Wananchi wa Tanzania lilianzishwa tarehe 01 Septemba 1964 baada ya Jeshi la Tanganyika Rifles lililoasi kuvunjwa.

MAFANIKIO YA JESHI LA ULINZI LA WANANCHI WA TANZANIA

Kusaidia nchi za kiafrika ambazo zilikuwa bado hazijapata Uhuru kuanzia 1963 – 1994.

Mafanikio katika Operation mbalimbali:-

-Kushiriki katika utoaji huduma wakati wa maafa ya Kitaifa.
-Kushirikishwa katika ujenzi wa Taifa (Jeshi la Kujenga Taifa) na Jeshi la Kujenga uchumi (Zanzibar).
-Ulinzi wa amani.

Mafanikio ya Ushindi wa Vita vya Kagera (Operation Chakaza) iliyoanza tarehe 25 Oct 78 na kumalizika 25 Jul 79.

-Kulinda Uhuru na heshima ya nchi yetu baada ya kumfukuza Mvamizi.
-Makamanda na Wapiganaji kuelewa wajibu wao kwa Taifa.
-Mshikamano kitaifa kuanzia ngazi zote. 

HISTORIA FUPI YA DRC



 Patrice Lumumba baba wa taifa la Congo
RAIS JOSEFU KABILA NA MKEWE

Nchi kubwa na yenye rasilimali nyingi, Jamhuri ya Kidemokrasi ya Kongo (DRC) imekuwa katika kile kinachotajwa kuwa vita vya Dunia vya Afrika. Hali hiyo imeaicha nchi katika janga la kuhitaji misaada ya kibinaadamu.
Mapigano ya miaka mitano yalitikisa serikali, ikiungwa mkono na Angola, Namibia na Zimbabwe, dhidi ya waasi wanaoungwa mkono na Uganda na Rwanda.
Licha ya mpango wa amani na kuundwa kwa serikali ya mpito mwaka 2003, watu upande wa mashariki mwa nchi hiyo wamesalia kuwa katika hali ya wasiwasi kutokana na kuwepo kwa makundi ya wanamgambo na wanajeshi yanayowasumbua.
Vita hivyo vilisababisha vifo vya takriban watu milioni tatu, ama kutokana na mapigano ya moja kwa moja au kutokana na magonjwa na utapia mlo. Hali hiyo imetajwa kuwa huenda ndio baa kubwa kuwahi kutokea barani Afrika katika miaka ya hivi karibuni.
Vita hivyo vilikuwa na athari za kiuchumi na za kisiasa. Mapigano yalichochewa na hazina kubwa ya utajiri wa madini, huku pande zote mbili zikitumia mwanya huo kufuja rasilimali. Historia ya Jamhuri ya Kidemokrasi ya Kongo imekuwa na sura mbili, moja ya vita vya wenyewe kwa wenyewe na ya ufisadi. Baada ya uhuru mwaka 1960, nchi hiyo mara moja ilikabiliwa na jeshi kufanya mgomo na jaribio la kutaka kujitenga kwa jimbo lenye utajiri wa madini la Katanga.
Mwaka mmoja baabaye, waziri mkuu wa wakati huo Patrice Lumumba alikamatwa na kuuawa na wanajeshi wanaomtii mkuu wa majeshi Joseph Mobutu.
Mwaka 1965 Mobutu alichukua madaraka, na baadaye kuibadili jina nchi hiyo na kuiita Zaire na yeye kujiita Mobutu Sese Seko. Aliigeuza Zaire kuwa eneo la harakati dhidi ya Angola iliyokuwa ikiungwa mkono na Jamhuri ya Kisovieti na hivyo yeye kupata kuungwa mkono na Marekani. Lakini pia aliidumbukiza Zaire katika ufisadi.
Baada ya vita baridi, Zaire ilipoteza umuhimu wake kwa Marekani. Hivyo, mwaka 1997, wakati nchi jirani ya Rwanda ilipovamia Zaire kuwasaka wanamgambo wa Kihutu, iliwapa nafasi waasi wanaompinga Mobutu ambao mara moja waliuteka mji wa Kinshasa na Laurent Kabila kuingia madarakani na kuwa rais na kulirejesha jina la Jamhuri ya Kidemokrasi ya Kongo.
Hata hivyo, matatizo ya DRC yaliendelea. Mzozo kati ya Bw Kabila na washirika wake wa zamani ulianzisha uasi mwingine, uliokuwa ukiungwa mkono na Rwanda na Uganda. Angola, Namibia na Zimbabwe zikachukua upande wa Kabila na hivyo kuigeuza nchi hiyo kuwa uwanja wa vita.
Majaribio ya kupindua serikali na ghasia za hapa na pale ziliendelea kurindima na kuanzisha mapigano mapya mashariki mwa nchi hiyo mwaka 2008. Wanamgambo wa Kihutu kutoka Rwanda walipambana na wanajeshi wa serikali mwezi Aprili na kusababisha maelfu ya raia kukimbia makazi yao.
Kundi jingine la waasi chini ya Jenerali Laurent Nkunda lilitia saini makubaliano ya amani mwezi Januari, lakini mapigano yalizuka tena mwezi Agosti. Majeshi ya Jenerali Nkunda yalisonga mbele na kuingia katika ngome za serikali na mji wa GOma na kusababisha raia na wanajeshi kukimbia huku majeshi ya kulinda usalama ya Umoja wa Mataifa kujaribu kushikilia maeneo pamoja na wanajeshi waliosalia wa serikali.
Katika jaribio la kuleta hali ya utulivu, serikali mwezi Januari mwaka 2009 ilialika wanajeshi kutoka Rwanda kusaidia kuwasaka waasi wa Kihutu wanaofanya shughuli zao mashariki mwa DRC.
Rwanda ilimkamata hasimu mkuu wa waasi wa Kihutu, Jenerali Nkunda, ambaye ni Mtutsi aliyeonekana kama mpinzani mkuu katika eneo hilo.
Hata hivyo, mwaka 2009, ulisalia kuwa na hali ya wasiwasi katika maeneo ya mashariki.

Historia fupi ya DRC

Nchi kubwa na yenye rasilimali nyingi, Jamhuri ya Kidemokrasi ya Kongo (DRC) imekuwa katika kile kinachotajwa kuwa vita vya Dunia vya Afrika. Hali hiyo imeaicha nchi katika janga la kuhitaji misaada ya kibinaadamu.


Mapigano ya miaka mitano yalitikisa serikali, ikiungwa mkono na Angola, Namibia na Zimbabwe, dhidi ya waasi wanaoungwa mkono na Uganda na Rwanda.

Licha ya mpango wa amani na kuundwa kwa serikali ya mpito mwaka 2003, watu upande wa mashariki mwa nchi hiyo wamesalia kuwa katika hali ya wasiwasi kutokana na kuwepo kwa makundi ya wanamgambo na wanajeshi yanayowasumbua.
 
Vita hivyo vilisababisha vifo vya takriban watu milioni tatu, ama kutokana na mapigano ya moja kwa moja au kutokana na magonjwa na utapia mlo. Hali hiyo imetajwa kuwa huenda ndio baa kubwa kuwahi kutokea barani Afrika katika miaka ya hivi karibuni.

Vita hivyo vilikuwa na athari za kiuchumi na za kisiasa. Mapigano yalichochewa na hazina kubwa ya utajiri wa madini, huku pande zote mbili zikitumia mwanya huo kufuja rasilimali. Historia ya Jamhuri ya Kidemokrasi ya Kongo imekuwa na sura mbili, moja ya vita vya wenyewe kwa wenyewe na ya ufisadi. Baada ya uhuru mwaka 1960, nchi hiyo mara moja ilikabiliwa na jeshi kufanya mgomo na jaribio la kutaka kujitenga kwa jimbo lenye utajiri wa madini la Katanga.

Mwaka mmoja baabaye, waziri mkuu wa wakati huo Patrice Lumumba alikamatwa na kuuawa na wanajeshi wanaomtii mkuu wa majeshi Joseph Mobutu.

Mwaka 1965 Mobutu alichukua madaraka, na baadaye kuibadili jina nchi hiyo na kuiita Zaire na yeye kujiita Mobutu Sese Seko. Aliigeuza Zaire kuwa eneo la harakati dhidi ya Angola iliyokuwa ikiungwa mkono na Jamhuri ya Kisovieti na hivyo yeye kupata kuungwa mkono na Marekani. Lakini pia aliidumbukiza Zaire katika ufisadi.

Baada ya vita baridi, Zaire ilipoteza umuhimu wake kwa Marekani. Hivyo, mwaka 1997, wakati nchi jirani ya Rwanda ilipovamia Zaire kuwasaka wanamgambo wa Kihutu, iliwapa nafasi waasi wanaompinga Mobutu ambao mara moja waliuteka mji wa Kinshasa na Laurent Kabila kuingia madarakani na kuwa rais na kulirejesha jina la Jamhuri ya Kidemokrasi ya Kongo.


Hata hivyo, matatizo ya DRC yaliendelea. Mzozo kati ya Bw Kabila na washirika wake wa zamani ulianzisha uasi mwingine, uliokuwa ukiungwa mkono na Rwanda na Uganda. Angola, Namibia na Zimbabwe zikachukua upande wa Kabila na hivyo kuigeuza nchi hiyo kuwa uwanja wa vita.

Majaribio ya kupindua serikali na ghasia za hapa na pale ziliendelea kurindima na kuanzisha mapigano mapya mashariki mwa nchi hiyo mwaka 2008. Wanamgambo wa Kihutu kutoka Rwanda walipambana na wanajeshi wa serikali mwezi Aprili na kusababisha maelfu ya raia kukimbia makazi yao.

Kundi jingine la waasi chini ya Jenerali Laurent Nkunda lilitia saini makubaliano ya amani mwezi Januari, lakini mapigano yalizuka tena mwezi Agosti. Majeshi ya Jenerali Nkunda yalisonga mbele na kuingia katika ngome za serikali na mji wa GOma na kusababisha raia na wanajeshi kukimbia huku majeshi ya kulinda usalama ya Umoja wa Mataifa kujaribu kushikilia maeneo pamoja na wanajeshi waliosalia wa serikali.


Katika jaribio la kuleta hali ya utulivu, serikali mwezi Januari mwaka 2009 ilialika wanajeshi kutoka Rwanda kusaidia kuwasaka waasi wa Kihutu wanaofanya shughuli zao mashariki mwa DRC.
Rwanda ilimkamata hasimu mkuu wa waasi wa Kihutu, Jenerali Nkunda, ambaye ni Mtutsi aliyeonekana kama mpinzani mkuu katika eneo hilo.
Hata hivyo, mwaka 2009, ulisalia kuwa na hali ya wasiwasi katika maeneo ya mashariki.
"Ni kijana na anawakilisha mustakabali wa nchi," Ndivyo walivyosema wafuasi wa Joseph Kabila wakati akiwasilisha fomu ya kugombea urais kwa muhula wa pili mwezi Septemba. 

Akiwa na miaka 40, rais huyo anayetetea kiti chake ndio mgombea mwenye umri mdogo zaidi, ingawa tayari amekaa madarakani kwa miaka 10.

Alikuwa kamanda aiye na makuu katika jeshi, wakati baba yake Laurent-Desire Kabila alipouawa mwaka 2001, na aliteuliwa na watu wa karibu na utawala wa baba yake kuongoza DRC wakati huo ikitikiswa na mizozo mbalimbali ya wapiganaji.

Baadaye mwaka 2006 Bw Kabila alipata ushindi katika uchaguzi mkuu wa kwanza wa kidemokrasia tangu uhuru.

Rais Kabila anaungwa mkono zaidi katika eneo la mashariki ambapo ndio alikozaliwa.

Alipata uungwaji mkono kidogo sana kutoka kwa wapiga kura wa upande wa magharibi katika uchaguzi wa mwaka 2006, huku wanaharakati wengi wa upande wa upinzani wakimtuhumu, bila ushahidi wowote, kuwa ni mzaliwa wa nchi jirani ya Rwanda, nchi ambayo imeivamia mara mbili DRC.

Bw Kabila alikulia nchini Tanzania na anazungumza Kiswahili na Kiingereza vizuri zaidi kuliko lugha zinazozungumzwa zaidi mjini KInshasa, yaani Kilingala na Kifaransa, lugha ambazo alilazimika kujifunza akiwa madarakani.

Kwa muda mwingi akiwa madarakani amekuwa kimya, akivunja ukimya huo tu wakati akizindua kampeni yake ya uchaguzi kwa kufanya mkutano na waandishi wa habari kwa muda wa saa tatu.

"Hatutapoteza uchaguzi huu. Nina uhakika na watu wetu, wameshuhudia jitihada na kujitolea," alisema.

Kampeni ya Bw Kabila ina msemo usemao "Maeneo matano ya ujenzi katika jamhuri", akiwa na maana ya miradi ya ujenzi wa miundombinu ya nchi, hasa ujenzi wa barabara na vituo vya nishati.

Lakini wananchi wengi wa Kongo wanalalamika kuwa kasi ya maendeleo ya kijamii ni ndogo mno.

Rais Kabila amekiri kuwepo kwa jambo hilo, akisema ana deni la kulipa kwa wapiga kura wa DRC na anawataka wamchague tena ili apate nafasi ya kulipa deni hilo.
Vital Kamerhe, 52, aliwahi kuwa mshirika wa rais Kabila, lakini sasa yuko upande wa upinzani.
Akiwa mmoja wa waasisi wa chama cha PPRD cha Kabila, Bw Kamerhe aliongoza kampeni za urais mwaka 2006 za Kabila.

Baadaye alikuwa spika wa bunge, hadi alipozozana na rais kuhusiana na makubaliano ya siri na rais ya kuruhusu Rwanda kupeleka wanajeshi wake mashariki mwa nchi kuwasaka waasi mapema mwaka 2009.
Bw Kamerhe ni mzaliwa wa upande wa mashariki katika mkoa wa Kivu, na aliojitoa serikalini na kuanzisha chama chake cha UNC.

Vital Kamerhe ni mwanasiasa na msomi anayezungumza vyema Kifaransa na Kiingereza, pamoja na lugha rasmi nne za Jamhuri ya Kidemokrasi ya Kongo.
Anajiuza kwa wapiga kura wake -- kama mfano kwa kujifananisha na rais wa zamani wa Brazil Ignacio Lula da Silva.

"Nina uhakika kuwa eneo letu kijiografia na rasilimali, DRC kwa sasa ni kama tembo aliyelala, na ataamka kama Brazil," alisema.

Mtindo wake wa kufanya kampeni ni wa kiubunifu, akifanya mikutano katika maeneo wanaoishi watu maskini na kufanya mihadhara ya majadiliano ambapo watu wanakuwa huru kumuuliza maswali moja kwa moja.

Lakini wafuasi wengi wa upinzani bado wanamuona kama mtu aliye karibu sana na Bw Kabila, na ni mmoja wa wagombea 10 wanaotaka kuchukua kura kutoka kwa rais.

Akiwa na umri wa miaka 79, Bw Etienne Tshisekedi, ndio mgombea mwenye umri mkubwa zaidi. Alizaliwa katika mkoa wa Kasai ya Kati mwezi Disemba mwaka 1932.


Alisomea sheria wakati wa utawala wa ukoloni wa Ubelgiji. Aliingia katika siasa wakati DRC ikipata uhuru mwaka 1960, ambapo alianza kwa kupata nyadhifa mbalimbali za ngazi ya juu serikalini, na pia katika utawala uliodumu kwa muda mfupi wa Kasai.

Alikuwa waziri wakati wa utawala wa kidikteta wa Mobutu Sese Seko, na alihamia upande wa upinzani mwaka 1980 wakati Bw Mobutu alipoamua kufuta uchaguzi wote.

Akiwa kiongozi wa chama cha UDPS, Bw Tsisekedi amekuwa mpinzani wa serikali mbalimbali tangu wakati huo.

Wakati Mobutu alipolazimishwa kuipeleka serikali yake katika mfumo wa vyama vingi mapema miaka ya 1990, Bw Tshisekedi alikuwa waziri mkuu mara mbili katika kipindi cha miaka miwili.

Aliondoka madarakani mara hizo mbili kutokana na mivutano mikali na Mobutu.

Chama cha Bw Tshisekedi hakikubeba silaha wakati wa mfululizo wa vita zilizosababisha kuanguka kwa utawala wa Mobutu mwaka 1997, na hivyo kupata uungwaji mkono mkubwa kutoka kwa wananchi waliokuwa wameghubikwa na miaka mingi ya vita.

Baada ya kususia uchaguzi wa mwaka 2006, ambao alidai ulivurugwa mapema, Bw Tshisekedi ameahidi kushiriki kikamilifu safari hii na kupata ushindi.

Kwa baadhi ya watu, amevuka mipaka kwa kujitangaza kuwa ni rais kabla hata ya upigaji kura.

"Wananchi wa Kongo ni watu huru nchini humu na wamenitangaza mimi kuwa rais siku nyingi zilizopita," alisema wakati akizindua kampeni yake Novemba 11.

Wakosoaji wake wanasema matamshi kama hayo yanaweza kuchochea ghasia, hasa iwapo kama atapoteza uchaguzi.

Kukosekana kwake kwa mara kwa mara nchini humo kumeleta minon'gono kuhusu afya yake.

Bw Tshisekedi anaungwa mkono kwa kiasi kikubwa katika eneo analotoka la Kasai na ia Kinshasa.

Wafuasi wake na wale wa Bw Kabila wamefarakana kwa misingi ya kikabila katika maeneo ya kusini mwa DRC, ambapo watu wengi kutoka Kasai wamehamia huko.

Chama cha UDPS kimekita mizizi yake na umaarufu upande wa kusini, lakini sio maeneo mengine nchini humo. 


CHANZO: Kutoka katika vyanzo mbalimbali magazeti na mitandao


 

M23 WALIA NJAA HUKO UHAMISHONI UGANDA ,WAMUOMBA KABILA AWARUHUSU WAREJE MAKWAO

Hatua ya Serikali ya Jamhuri ya Kidemokrasi ya Congo (DRC) kukataa kusaini mkataba wa amani na kundi la waasi la M23, imepeleka kilio kwa kundi hilo, na sasa wanalia njaa uhamishoni nchini Uganda.
Uganda, nchi ambayo ni msuluhishi wa mgogoro huo, imejikuta katika wakati mgumu kwani kundi la waasi wa M23 wapatao 1,700 limekimbilia nchini humo, ilhali Uganda ikiwa na jukumu la kusuluhisha waasi hao na Serikali ya DRC.

Msemaji wa Serikali ya DRC, Lambert Mende, mwishoni mwa wiki ametamka kuwa Serikali yake ina wasiwasi kuwa Uganda ina maslahi binafsi na waasi wa M23, hivyo hawako tayari kutia saini mkataba unaosimamiwa kwa mitego.

Uganda sasa inaonekana kuwa sehemu ya mgogoro. Ina maslahi na M23,” alisema Mende.
Kauli hii ya Mende imekuja siku chache baada ya DRC kukataa kutiliana saini na waasi kwa maelezo kuwa M23 ni kundi lililotangaza kujivunja, wamekimbilia Rwanda na Uganda, na hivyo kulipa sharti kubwa wanalolikataa.

Sharti hilo ni kuwa mkataba uwe na kipengele kinachowazuia M23 milele kutoshika silaha na kuanzisha mapambano, hoja inayokataliwa na waasi, huku Uganda ikizishawishi pande mbili zitie saini mkataba hivyo hivyo ulivyo kwa maelezo kuwa yakitokea matatizo mbele ya safari utarekebishwa tena.

Masharti mengine wanayowapa waasi hao ni kuwa makamanda wapatao 100 waliokuwa wanaongoza kundi la M23, wasiruhusiwe kuingia jeshini moja kwa moja, na badala yake wapewe mafunzo ya kijeshi, huku wakiacha fursa ya kushitaki wahalifu wa kivita watakaothibitika mbele ya safari kuwa walitenda uhalifu dhidi ya binadamu.

Uganda, ambayo sasa hivi ina mzigo mkubwa wa kulisha waasi hao waliowekwa kambini nchini humo tangu Jumatatu (Novemba 4) kundi hilo lilipotangaza kushindwa vita na kuweka silaha chini, inasema hali inayoiona ikiwa waasi hao hawatahakikishiwa usalama wao, pato la fedha na kushirikishwa serikalini, kuna wasiwasi kuwa wanaweza kurejea msituni.

Hawa ni binadamu. Njaa ikiwashika, usitarajie watasubiri kufa kwa njaa. Wanaweza kurejea msituni,” alisema afisa mmoja wa Serikali ya Uganda.

Uganda pia imetishia kwa mara nyingine mwishoni mwa wiki kuwa ikiwa suluhu haitapatikana haraka, na DRC ikaendelea kuituhumu kuwa inashirikiana na waasi wa M23, basi yenyewe itajitoa katika nafasi ya kuwa msuluhishi.

Kuhusiana na tishio la Uganda kujitoa kwenye mazungumzo, Waziri Mdogo wa Mambo ya Nje wa Uganda, Asumani Kiyingi, amesema: “Tumewasiliana na Umoja wa Mataifa kupitia kwa Balozi wetu jijini New York, kwani tunataka kufahamu iwapo kilichoandikwa kwenye vyombo vya habari ni cha kweli,” amesema.

“Ikiwa Umoja wa Mataifa utathibitisha kuwa wataalamu wake wameandika taarifa hizo za uongo [kuwa Uganda inaunga mkono M23], basi tutajitoa katika jukumu la usuluhishi wa mgogoro wa DRC na waasi wa M23.”

M23 kwa upande wao walioanza vita Aprili 2012 wanamtuhumu Rais Joseph Kabila kuwa wao ndiyo waliomsaidia baba yake, Laurent Kabila, kuingia madarakani na hata makundi ya waasi yalipokuwa yanatishia kumuondoa madarakani walimtetea, lakini alipoingia madarakani akawatekeleza.

Wataalamu wanasema kuwa nchi za Uganda na Rwanda pamoja na kukaripiwa na jumuiya ya kimataifa, zikaacha kukiunga mkono kikundi cha M23, hali iliyokifanya kichapwe kama mtoto mdogo, sasa zimehamishia nguvu kwa makundi mengine ya waasi yaliyopo kwenye misitu ya Congo.

Shutuma kubwa zinazosukumwa kwa nchi hizi ni kuwa zimekuwa zikinunua madini na mbao kutoka kwa waasi, hali inayoziingizia fedha nyingi za kigeni bila kujali kuwa zinahatarisha maisha ya Wakongo wasio na hatima, taarifa ambazo Serikali ya Uganda imeziita za ‘kipuuzi’.

Kikosi Maalum cha Umoja wa Mataifa kinachoongozwa na Mtanzania, Brigedia Jenerali James Mwakibolwa, kwa kuhusisha Brigedi Maalum ya SADC, kimewachakaza M23 hadi wakasalimu amri, lakini wachambuzi wa mambo wanasema kung’olewa kwa M23 si mwisho wa matatizo DRC.

Richard Mugamba, Mhariri Mtendaji wa gazeti la the Citizen, ambaye amekuwa akiripoti habari za waasi kwa kufika Goma, anasema M23 ni moja ya makundi zaidi ya 17 yaliyoko mashariki mwa Congo.

“Kila mtu anatambua kwamba M23 kuweka silaha chini ni furaha kwa Wakongo, ila matatizo yao yana miaka 17. Tangu 1999 wamekufa watu milioni 5. M23 wamekuwapo kwa miezi 24, lakini mashariki mwa Congo kuna makundi kama FDRL, Mai Mai, RCD-Goma, ADF, kuna vikundi 17 na vyote hivi viko mashariki kwenye madini, kwenye mbao na mkaa.

Ni vyema kwamba M23 imeshindwa, lakini haiwezi kuwa suluhisho tangu 1996 walipommaliza Mabutu [Sese Seko Kukubanga wa Zabanga], wamekuwa wakipigana. Kiongozi wa waasi Laurent Nkunda yuko Uganda (CNDD). Kuna nchi ambazo zinatuhumiwa – Rwanda na Uganda zinatuhumiwa,” amesema Mugamba. Hata kiongozi wa sasa wa M23, Kanali Sultani Makenga, amekimbilia Uganda.

“Sisi kama Tanzania tume-play role (tumetimiza wajibu) yetu. Kuna watu wanataka haya makundi yawepo kwa sababu wanafanya biashara. Makenga alikuwa ana-access dola 58 milioni mwaka jana, tuseme anapata dola milioni 10, lazima wote wanafanya biashara.

“Watu wote wanaohusika na Congo hebu wakae chini wazungumze. Mali zinauzwa nje. Nikiwa Congo niliona vitu ambavyo nasema sawa kuna tatizo, lakini mbona kuna mikono mingi tu. Kama hakuna amani Congo au kwa jirani yako, wewe huwezi kuwa na amani. Angalia hali ya usalama kwa mikoa ya Kigoma na Kagera.

“Jeshi la UN lipo Congo kwa miaka 11, watu milioni 5 wameuawa. SADC Intervention Brigade UN waliipinga awali, lakini angalia kazi iliyofanya kwa miezi sita. Dunia kama ingekuwa na nia ya dhati hawa waasi wote wangekuwa hawapo,” anasema Mugamba.

Mobhare Matinyi, mchambuzi wa masuala ya kimataifa, anasema M23 kama kikundi kimekwisha kwa sababu makamanda wake wamejisalimisha, na kuna taarifa kuwa Waziri wa Mashauri ya Nje wa Marekani, John Kerry, na Waziri Mkuu wa Uingereza, David Cameron, walimpigia simu Rais wa Rwanda, Paul Kagame, kumwambia asiingilie aache hiki kipigo kiishe.

M23 imepigika, haina uwezo wa kuibuka tena, lakini bado kuna hatari. Kwa kuwa Uganda viongozi wake wana maslahi binafsi nchini Congo na Rwanda ina maslahi ya kitaifa Congo, kuna uwezekano wakaanzisha insurgence groups (makundi ya waasi) kuleta shida kwa Congo waendelee kuvuna,” Matinyi ameiambia JAMHURI.

Anasema bado kuna makundi yanayopigana yenyewe kwa wenyewe, baadhi ya makundi hayo ni kama FDLR, Democratic Forces for Liberation of Rwanda, mabaki ya Interahamwe na Banyamulenge ambao bado ni tishio.

Majeshi yetu Tanzania kihistoria ni nchi yenye msingi wa utu, usawa na haki. Ndiyo maana Tanzania imekuwa ikitoa majeshi yake kumtetea Mwafrika na kumtetea binadamu. Tulipoitikia kwenda Congo ilikuwa ni kumtetea Mwafrika, hatuwezi kukaa miaka 20, 30 watu wakiuawa sisi tunaangalia tu,” anasema.

Swali ni je, njaa ikiendelea kuwasumbua waasi wa M23 hawatarudi msituni? Wachambuzi wanasema mkataba wa amani unapaswa kuharakishwa.

CHANZO: GAZETI LA JAMHURI